Adeta birçok acıya, hüzne karşın topyekûn savaşmaktayız. Her ne kadar acıyı ön saflarda karşılayanlarımız farklı olsa da yaşanan olumsuzluklar önlerden arkalara doğru hepimizde bir yankı uyandırmakta, her yeni günde bir saf öne doğru sıramızı almaktayız.
Malumunuz, yakın zamanda bir hekimimizin gözler önünde bir hiç uğruna öldürülüşüne şahit olduk. Bu durum ülke çapında bizleri oldukça sarstı. Bir hiç uğruna diyorum çünkü hekimimizin öldürülüş sebebi katilin annesinin vefatı imiş…
Sorsan tıp alanında iki kelam edemez, her ameliyatın risk taşıdığını bilmez/ bilmek istemez, doktorun yardımlarının bir noktaya kadar etkili olabileceğini anlamaz, mukadderatı yaratıcının değil yalnızca doktorun tayin edebileceğine inanır, olmayan zihninde zerre kadar şüphe duymaksızın ‘’Hastam doktorun yüzünden öldü.’’ diyerek doktora katil yaftasını yapıştırıverir. Sadece yaftalamakla yetinse iyi, üstüne bir de cahil cesaretiyle doktoru öldürmeye kalkışır. Onca emek vererek tıp eğitimini tamamlamış, uzmanlığını eline almış ve kendini insanların hayatını kurtarmaya adamış bir eş, bir baba, bir evlat ve en önemlisi bir hekimin aramızdan ayrılışına şahit olduk.
Nice insanın hayatını kurtarmak için yemin eden hekimimizin kendi hayatı elinden alındı. Belki ihmalkarlığın belki sorumsuzluğun belki de inançsızlığın… Adına ne dersek diyelim faturasını ağır ödedik milletçe.
Son yapılan TTB verileri, 2021 yılında her gün 80’den fazla sağlıkta şiddet vakası yaşandığını, hekimlerin adeta birer tüketim nesnesine indirgendiğini göstermektedir.
Unutulmamalıdır ki toplum olarak içinde bulunduğumuz cehalet çukurundan çıkmadıkça bu olumsuz haberlerin önünün alınması mümkün olmayacaktır. Kadına şiddet, çocuğa şiddet, hayvana şiddet, doktora şiddet… Derken bir bakmışız ki yapılan zulümlere, adaletin kesmediği parmağa sessiz kalmanın faturası da pahalıya patlamış.
Sağlıklı, çevresi ve kendisiyle barışık, duyarlı bireyler yetiştirebilmenin yolu cehaletle savaşmaktır. Çünkü cehaletin özrü olmaz. Birçok şeyin yerini doldurabiliriz ama cehaletin yerini doldurabilecek bir şey henüz icat edilmedi. Bugün bir doktorun sebepsizce öldürülüşüne şahit olan bizler, cehaletin ve yaptırımların önünü alamazsak daha kötü günlere kapı aralamış olacağız. Öldürülenin yalnızca bir doktor değil; adalet, sağlık, meslek aşkı olduğu da unutulmamalıdır.
Hekimlerimizin bugün de hak ettiği muameleyi görmediğine hep beraber şahit olduk. Bizler istemesek de mesleğini yurt dışında icra etmek isteyen, greve giren, olay sonrası istifasını veren birçok hekimimizin haklı isyanlarını bir kez daha yüreğimizde hissettik. Bu diyardan gitmek istemeyen ve bu deveyi gütme konusunda kararlı olduğunu belirten hekimlerimizin destekçisi olmanın gerekliliğini bir kez daha anımsadık.
Hepimizin sıklıkla duyduğu ama sadece duyduğu -dinleyip düstur edinmediği- bir gerçeği tekrar dile getirmekten imtina edilmemelidir diye düşünüyorum: ‘’Doktoru yaşat ki insan yaşasın!..’’
