ANNE-BABA-ÇOCUK VE ÖĞRETMEN

Hiç şüphesiz ki eğitim, refah ve mutluluk sırasında bir süs, felaket anında korunulacak yegâne sığınaktır.

Mark Tvain bakınız ne demiş? “Eğitimin yapamayacağı hiçbir şey yoktur. Hiçbir şey onun etki alanının dışında kalamaz. Kötü ahlakları iyiye çevirebilir, kötü ilkeleri yıkar ve yerine yenilerini koyar, insanları melekler seviyesine çıkarabilir.”

Ünlü düşünür Bacon Da; “Eğitim ana dizinden başlar, her söylenilen kelime çocuğun kişiliğine konan bir tuğladır.” Demekle çocuğun küçük yaşlarda asıl eğitilmesini gerektiğini vurgulamaya çalışmıştır.Ünlü ilim adamları da çocukların küçük yaşlarda eğitilmesi gerektiğini belirtmişlerdir. “Çocuk yedisinde ne ise yetmişinde de odur.” “Görgülü kuşlar gördüğünü işler:” atasözlerimiz de çocukların küçük yaşlarda eğitilmesi gerektiğini vurgulamaya çalışmışlardır.

Hiç şüphesiz ki geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızın ilk modelleri anne-babaları ve öğretmenleridir. Anne-baba ve öğretmenler iyi, doğru model olabilirlerse çocukları da iyi, doğru insan olacaklardır. Yine hiç şüphesiz ki bu nedenle ailelerimiz sağlam ve güçlü olarsa o toplumdaki insanlar da sağlam ve güçlü olur.

Ailemize, akrabalarımıza, komşularımıza karşı iyi davranmak dini, insani görevlerimiz arasında yer almaktadır. Bu konular adeta imanımızın barometresidir. Anne-baba ve öğretmenler daha küçük yaşlarda çocuklara selamlaşmayı, hal, hatır sormayı, büyükleri saymayı, ellerini öpmeyi, bayramlaşmayı ve kutlamalarda bulunmayı, mevlit, hatim, sünnet ve sohbet gibi toplantılara katılmayı, akraba ziyaretlerini yapmayı, hasta olanlara gidip hal hatır sormalarını öğretmekle yükümlüdürler.

Anne-babalar okula giden çocukları ile akşamları en azından yarım saat ilgilenmelidir. Okulda neler yaptığı sorulmalıdır. Derslerin tekrarı istenmelidir. Çocukların ödevlerinin yapılmasını yardımcı olunmalıdır. Kesinlikle ev ödevlerini anne-babalar yapmamaya özen gösterilmelidir. Çocukların ev ödevlerini yapmaları için anne-babalar kaynak göstermelidir. Anne-babalar çocuklarını hazıra konma ve kolaylıklar gibi bir durum içine düşürmemelidir.   Anne-baba ve öğretmenler çocuklardan;

-Sofraya oturmazdan önce ellerini yıkamayı,

-Yemeğe ve her işe balarken besmele ile başlamayı,

-Derslerine iyi çalışmayı,

-Ödevlerini günü gününe iyi bir şekilde yapmayı,

-Günde en azından dişlerini iki defa fırçalamayı,

-Güler yüzlü tatlı dilli olmayı,

-İyi ve güzel davranışlarda bulunmayı,

-Arkadaşlarıyla iyi geçinmelerini,

-Okulda sınıf kurallarına kesinlikle uymalarını,

-Yardımsever olabilmeyi,

-Her halükarda hoşgörülü olmayı,

-Her bir insana karşı özverili olmayı,

-Her zaman ve her yerde temizliğe riayet etmelerini,

-Sağlıklarını korumalarını,

-Hiçbir zaman yalan söylememeyi,

-Haram lokma yememeyi,

-Hiçbir kimsenin gıybetini yapmamayı,

-Erken yatıp erken kalkmayı,

-Trafik kurallarına uymayı,

-Otobüs ve dolmuşta yaşlılara yer vermeyi,

-Planlı olarak derslerine çalışmalarını,

-Disipline her yerde ve okulda riayet etmelerini,

-İşlerinde başarılı olabilmeleri için Allah’tan yardım dilemelerini,

  ISRARLA İSTEMELİDİRLER.

Ey Anne-babalar!

Çocuklarınızın başarılı olabilmeleri için onlara tatlı dil ve güler yüzle davranın, onları kesinlikle dövmeyi, bir başka çocuklarla mukayese etmeye kalkışmayın. Yaptığı çalışmaları her zaman takdir edin, övün. Zaman zaman çocuklarınızı ödüllendirin. Çocuklarınızla yeri geldiğinde oynayın ve beraber zaman geçirmeyi ihmal etmeyin. Çocuğunuzun durumunu zaman zaman okula giderek öğretmeninden bilgiler almayı ihmal etmeyin.

UNUTMAYALIM Kİ NEREDE SEVGİ VARSA ORADA BAŞARI, MUTLULUK VE ZENGİNLİK VARDIR.