Gönül Telinden nağmeler

Son günlerde sosyal medyada evlenen çiftlere,güya nasihat vermeye çalışan aile büyükleri,karşı tarafa tehdit,gözdağı ve ''elimde olsa bu kızımı-oğlumu vermem ama naçar kaldım veriyorum...'

Manasına gelebilecek martavallar söylüyorlar.
Oysa aile kurmaya niyetlenmiş kız ve oğullarımıza,sabırı,iyiliği ve her türlü meşakkatlere karşı dirayetli ve kemalatla göğüs gerebileceklerini,aşamadığı konularda büyükleri olarak her zaman kendilerine danışıp,yardım ve destek isteyebilecekleri nasihat ve destek mahiyetinde konuşmaları,kültürümüzün örfümüzün ve Türk kimliğimizin icabıdır.

Bizim zamanımızda bu işler böyle değildi,bir ailede en az 4-5 çocuk olurdu ve yetişirken,elimiz iş tutmaya başladığında her işe yavaş yavaş alıştırılırdı,yetişip evlenme çağına gelince de hayatın hemen hemen her alanından iyi-kötü tecrübemiz olurdu,ve Kral oğlu,Kral kızı gibi görülmezdi,kapıdan salıverilir,hayatın içine akar,kaynar giderdik,oysa şimdi böyle mi?
Selametle...