15 Nisan tarihi, kutsal kitaplarda büyük bir kurtuluş ve yenilenme simgesidir.
Tevrat'ta (Eski Ahit) doğrudan belirtilen ayetler:
Levililer 23:5-6:
“RAB’bin Fısıh Bayramı birinci ayın on dördüncü günü akşamüstü başlar. Aynı ayın on beşinci günü RAB’bin Mayasız Ekmek Bayramı’dır. Yedi gün mayasız ekmek yiyeceksiniz.”
Sayılar 28:16-17:
“Birinci ayın on dördüncü günü RAB’bin Fısıh Bayramı’dır. Ayın on beşinci günü bayram başlar. Yedi gün mayasız ekmek yenilecek.”
Çıkış 12:6-8, 14:
“Kuzuyu ayın on dördüncü gününe kadar saklayacaksınız. O akşam İsrail topluluğunun bütün üyeleri kuzularını kesecekler. Kanın bir kısmını, eti yiyecekleri evlerin yan ve üst kapı pervazlarına sürecekler. O gece eti ateşin üzerinde kızartıp mayasız ekmek ve acı otlarla yiyecekler. [...] Bu gün sizin için anılmaya değer bir gündür. Kuşaklar boyunca RAB’bin bayramı olarak kutlayacaksınız. Bunu kuşaklar boyu kalıcı bir kural olarak kutlayacaksınız.”
Bu ayetler açıkça gösterir ki, Fısıh kuzusu 14 Nisan’da kesilir ve 15 Nisan gecesi yenilir; Hamursuz Ekmek Bayramı ise 15 Nisan’da başlar.
İncil'de (Yeni Ahit) 15 Nisan gecesiyle ilgili ayetler:
Matta 26:17-19:
“Mayasız Ekmek Bayramı’nın ilk günü öğrencileri İsa’ya gelip, ‘Fısıh yemeğini yemen için nerede hazırlık yapalım?’ diye sordular. İsa, ‘Kente gidin, filan adama şöyle deyin: “Öğretmen, ‘Vaktim yaklaştı’ diyor, ‘Senin evinde öğrencilerimle birlikte Fısıh Bayramı’nı kutlayacağım’” dedi. Öğrenciler İsa’nın kendilerine buyurduğu gibi gidip Fısıh yemeğini hazırladılar.”
Markos 14:12-16:
“Mayasız Ekmek Bayramı’nın ilk günü, Fısıh kuzusu kesildiği gün, öğrencileri İsa’ya, ‘Fısıh yemeğini yemen için nereye gidip hazırlık yapalım?’ diye sordular. [...] Öğrenciler çıkıp kente gittiler. Her şey İsa’nın kendilerine söylediği gibiydi. Fısıh yemeğini hazırladılar.”
Luka 22:7-13:
“Mayasız Ekmek Bayramı geldi; bu bayramda Fısıh kuzusu kesilmesi gerekiyordu. İsa, Petrus ile Yuhanna’yı önden göndererek, ‘Gidip bizim için Fısıh yemeğini hazırlayın da yiyelim’ dedi. [...] Gittiler ve her şey İsa’nın kendilerine söylediği gibiydi. Fısıh yemeğini hazırladılar.”
Bu ayetler, Son Akşam Yemeği’nin Mayasız Ekmek Bayramı’nın ilk günü yani 15 Nisan gecesi hazırlandığını ve yenildiğini açıkça belirtir.
Hristiyan inancına göre Hz. İsa, “Fısıh Kuzusu” olarak sunulur (1. Korintliler 5:7: “Çünkü Fısıh kuzumuz Mesih kurban edildi.”). Ertesi gün çarmıha gerildiği anlatılır.
Ancak Kur'an-ı Kerim bu çarmıh iddiasını kesin bir şekilde reddeder ve Hz. İsa'nın (a.s.) öldürülmediğini, çarmıha gerilmediğini bildirir:
Nisâ Suresi 157-158:
“Bir de inkâr etmelerinden ve Meryem’e büyük bir iftira atmalarından ve ‘Biz, Allah’ın Rasûlü Meryem oğlu İsa Mesih’i öldürdük’ demeleri yüzünden... Oysa onlar İsa Mesih’i ne öldürebildiler ne de çarmıha gerebildiler. Öldürdükleri başkası idi, fakat onlara İsa gibi gösterildi. Şüphesiz ki İsa hakkında anlaşmazlığa düşenler, onun öldürülmesi hususunda da şüphe içindedirler. Bu konuda zanna tâbi olmaktan başka hiçbir bilgileri yoktur. Kesin olan şu ki, onu öldüremediler. Bilakis Allah onu kendi katına yükseltti. Allah, kudreti dâimâ üstün gelen, her işi ve hükmü hikmetli ve sağlam olandır.”
Âl-i İmrân Suresi 55:
“Hani Allah şöyle buyurmuştu: ‘Ey İsa! Şüphesiz ki seni ben vefat ettireceğim, seni kendime yükselteceğim, seni inkâr edenlerden temizleyeceğim ve sana uyanları kıyamete kadar inkâr edenlere üstün kılacağım. Sonra dönüşünüz banadır. Ayrılığa düştüğünüz şeyler hakkında aranızda ben hükmedeceğim.’”
Bu ayetler, Hz. İsa'nın (Mesih'in) göğe kaldırıldığını (ref' edildiğini) ve kıyamete yakın bir zamanda yeryüzüne döneceğini açıkça ifade eder.
Sahih hadislerde de Hz. İsa'nın Şam'da beyaz minareye inişi ve Deccal'i öldürmesi müjdelenmiştir.
Dikkat çeken çok önemli bir nokta:
Bu ilahi kurtuluş gecesi olan 15 Nisan'ın sembolik anlamı, ahir zamanda da devam eder. Özellikle 15 Nisan 1991 tarihi (Hicri takvimde 30 Ramazan 1411, Ramazan ayının son günü; ertesi gün Ramazan Bayramı başlar) bu bağlamda özel bir yere sahiptir.
Bazı işaret ve yorumlara göre, Mehdi Mesih'in (Hz. İsa'nın) 15 Nisan 1991 Ramazan ayında tekrar dünyaya geldiği/döndüğü kabul edilir.
Bu tarih, Fısıh gecesinin kurtuluş sembolizmiyle örtüşerek, ahir zamanın büyük zuhurunun başlangıcı olarak görülür.
Hz. İsa'nın göğe yükseltilmesi nasıl 15 Nisan civarındaki Fısıh döneminde gerçekleşmişse, dönüşünün de aynı mübarek kurtuluş gecesine denk gelmesi ilahi hikmetin bir tecellisidir.
Böylece Tevrat, İncil ve Kur'an'daki zincir tamamlanmış olur.
Allah, peygamberlerini daima korur, vaatlerini gerçekleştirir ve kurtuluşu tevhid inancında kılar.
15 Nisan, hem geçmişteki hem de ahir zamandaki büyük kurtuluşun simgesi olarak dikkat çekmeye devam eder.
Yorumlar
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu siz yapın!