ZAMANIN İLLETİ.

Haya firar etmiş,
Edep se kayıp.
Baldır bacak açık,
Sayılmaz ayıp.
Ne bulsa iç eder,
Haramı hilalden sayıp.
Ahir zaman alameti,
Sanırım bunlar.

Camiye namaza gider,
Kalbi beyni çıkarda.
Mera otlak bırakmaz,
Dağda ovada bayırda.
Koyunu kuzusu vardır,
Milletin ekin tarlasında.
Yayıp otlatır da,
Hatadan günahtan Sayılmaz bunlar.

Devlet kurumunu emanet etsen,
Kasayı soyar.
Yaptıkları marifetmiş gibi,
Gurur da duyar.
Mangalda kül bırakmaz,
Doğruluk dürüstlük taslar.
Tere yağı gibi üste çıkar,
Zamanın illeti bunlar.

Ufacık bir hayır yapsa,
Bol bol reklam eder.
Zübüklük te ustadır,
Hep kendini över.
Biraz kızdığında ise,
Dine imana söver.
Ondan sonra ben Müslümanı der,
Zamanın habisleşmiş illeti bunlar.

Sedirine oturtursun,
İpini keser.
Eline fırsat geçmeye görsün,
Acı poyraz olup ta eser.
Mübarek hep kendine yontar,
Elinde keser.
İşte böyle bu devir gardaş,
Bu Zamanın illeti bunlar.