EBU HÜREYRE  (R.A) 

Ebû Hüreyre radıyallahu anh Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimizden en çok hadis rivayet eden bir sahâbi.

O, en çok hadis bilen ve hadisleri en iyi ezberleyen sahabilerdendir. Hadis ilminde "müksirûn" diye anılan, binden fazla hadis rivayet eden yedi sahâbi arasında ilk sırayı alır.

Ebû Hüreyre (r.a), Yemen'de yaşayan Ezd kabilesinin Devs koluna mensuptu.

Ebû Hüreyre (r.a) Fahr-i Kâinat (s.a) efendimizin yanına geldikten sonra ondan hiç ayrılmadı. Ticaret, mal, mülk gibi hiçbir meşgûliyeti yoktu. Ashâb-ı suffa ile Mescid-i Nebevî'de kalır hep ilimle meşgul olurdu. Sevgili Peygamberimizin (S.A.V) dâr-ı bekâ'ya irtihaline kadar dört sene ondan ayrılmadı. Bilmediği ve öğrenmek istediği her şeyi, Efendimizden (S.A.V) bizzat sorup öğrendi.

Devamlı olarak Resûl-i Ekrem’in (S.A.V) yanında olan Ebû Hüreyre bir defasında Hz. Peygamber’in (S.A.V), konuşmasını tamamlayana kadar elbisesini yere yayıp sonra da toplayan kişinin, kendisinden duyduğu (veya orada söylediği) sözleri ezberleyeceğini belirtmesi üzerine (Buhârî, “ʿİlim”, 42, “Büyûʿ”, 1; Müslim, “Feżâʾilü’ṣ-ṣaḥâbe”, 159) bu fırsatı hemen değerlendirdiğini anlatmıştır. Bir başka gün duyduklarını ezberleyemediğinden yakınması üzerine Resûlullah (S.A.V) ona elbisesini yere yaymasını söylemiş, içine iki avucuyla bir şey atar gibi yaptıktan sonra toplattırmış, Ebû Hüreyre o günden sonra duyduklarını unutmamıştır

O, "Ebû Hüreyre" lakabıyla meşhurdur. Bu künyenin kendisine verilişini şöyle anlatır: "Bir gün kaftanım içinde küçük bir kedi taşıyordum. Rasûlullah (S.A.V) bunu gördü. 'Nedir bu Yâ Abdurrahman!' dedi. Ben de: "Kedicik" dedim. Bunun üzerine Rasûlullah (S.A.V) bana: 'Yâ Ebâ Hüreyre! = Ey kedicik babası!' diye iltifat buyurdu. O günden sonra 'Ebû Hüreyre' lakabıyla çağrılmayı arzu ettim."

Ebû Hüreyre (r.a) hadis-i şerifleri öğrenme ve ezberleme konusunda çok iştiyaklıydı. Onun bu konudaki ısrarı, isteği, arzusu ve gayreti Resûl-i Ekrem (S.A.V) efendimiz tarafından bizzat ifade edildi. O, birgün İki Cihan Güneşi Efendimize (S.A.V) "Kıyamet günü şefaatinize nail olacaklar kimlerdir Yâ Rasûlallah?" (S.A.V) dedi. Efendimiz (S.A.V)  ona: "Ey Ebû Hüreyre! Senin öğrenme aşkını bildiğim için hiç kimsenin senden önce bu suâli bana sormayacağını tahmin ediyordum. Kıyamet günü şefaatime kavuşacak olanlar hulûs-i kalb ile lâ ilâhe illallah diyenlerdir." buyurdu.

Ebu Hureyre(r.a) annesine karşı hizmette pek saygılı idi. Müslüman olması için çok gayret etti. Muvaffak olamadı. Sonunda Efendimizden duâ istedi. Efendimiz de (S.A.V): "Allahım Ebû Hüreyre'nin annesine hidayet ver!" diye duâ etti. Koşarak eve geldi. Annesi: "Ya Ebâ Hüreyre ben müslüman oldum" diyerek kelime-i şehadet getirdi. Sevinçle Efendimize (S.A.V) koştu. Annesinin müslüman olduğunu müjdeledi. Ebû Hüreyre (r.a) annesine hizmeti nafile ibadetlerden önde tuttu. Bu sebebten, annesi vefat edinceye kadar nâfile hac yapmadı.

İbâdetlerde çok ihtiyatlı hareket ederdi. Hep abdestli bulunur ve “Resûlullah (S.A.V) ,Abdestli olan vücut a’zâsına Cehennem ateşi dokunmaz, buyurdu” derdi.

Peygamber efendimiz (S.A.V) Ebû Hüreyre’ye sık sık nasîhat ederek buyururdu ki:

- Yâ Ebâ Hüreyre! Benim ile Arş gölgesinde gölgelenmek istersen, her gün yüz defa salevât-ı şerîfe getir! Mahşerde benim havzımdan içmek istersen, mü’min kardeşinle üç günden fazla dargın durma!

- Yâ Ebâ Hüreyre! Mü’minlerin büyüğü, benden sonra o kimsedir ki, Allahü teâlâ ona mal verir, o da gizli ve âşikâre Hak yoluna harcar ve yaptığı iyilikleri kimsenin başına kakmaz.

- Yâ Ebâ Hüreyre! Oruç tuttuğun vakit, orucunu erken aç! Ya’nî akşam olduğu anlaşılınca, hemen iftâr eyle! Benim ümmetimden hayırlı o kimsedir ki, iftârda acele eder ve sahur yemeğini geç yer. Zîrâ sahurda çok rahmet ve bereket vardır.

Hz. Ömer (r.a) devrinde Bahreyn valisi, Hz. Osman (r.a) zamanında da Mekke kadılığı yapan Ebû Hüreyre (r.a) 678 m. senesinde 78 yaşlarında iken Medine-i Münevvere'de vefat etti. Cenaze namazını Medine valisi Velid İbni Utbe kıldırdı. Cennetü'l-Bakî'a defnedildi. Cenab-ı Hak'tan şefaatlerini niyaz ederiz. 

Amin
Ruhları ve gecmislerimizin Ruhları için Fatiha

Allahümme salli ala Seyyidina Muhammed'in ve ala ali Seyyidina Muhammed.

Kaynak/
/TDV Turk diyanet vakfı ansiklopedisi
/dinimizislam
/islamveihsan